สุดรันทด ! 4 ชีวิต ถูกไล่ออกจากบ้านเช่า อาศัยวัดกว่า 3 เดือน จ.สงขลา | เบื้องหลังข่าว กับ กาย สวิตต์

เรื่องราวนี้เป็นเรื่องราวสุดรันทดมาก ๆ เมื่อ 4 ชีวิตพ่อแม่ลูก ต้องอาศัยวัดเป็นที่หลับนอนนาน 3 เดือน หลังโดนเจ้าของบ้านเช่าล็อคประตูบ้าน ไม่ให้เข้า สาเหตุเพราะค้างค่าเช่าบ้าน 1 เดือน  เคราะห์ซ้ำกรรมซ้อน ถูกผู้ใหญ่บ้านกับพระลูกวัดไม่พอใจ ทำวัดเสียชื่อเสียง เหตุแอบมานอนไม่ยอมบอกกล่าว เกือบวางมวยกับนักข่าว

 

ผู้สื่อข่าวได้รับการร้องทุกข์จาก นางกัญญาวีร์ ธรรมโร อายุ 43 ปี ว่าครอบครัวของตนมีด้วยกัน 4 คน มีตน สามีและลูกสาวอีก 2 คน ซึ่งได้พากันมาอาศัยศาลาวัดภายในวัดห้วยขัน ตำบลพะวง อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา เป็นที่หลับนอนตั้งแต่ช่วงปลายเดือนมกราคม จนถึง ต้นเดือนพฤษภาคม

 

เนื่องจากมีเพื่อนของ นายประดิน โต๊ะเด็ง หรือ ครูต้น ซึ่งเป็นครูสอนหนังสือของโรงเรียนแห่งหนึ่งในจังหวัดนราธิวาส เป็นเจ้าของบ้านเลขที่ 352/2 ภายในหมู่บ้านพราว วิลเลจ สงขลา ตำบลพะวง อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา ซึ่งได้ประกาศขายบ้านลงทางโซเชียล และตนได้ทำการติดต่อไปเพื่อนของนายประดิน

 

นางกัญญาวีร์ เล่าว่า เรื่องมีอยู่ว่า ครูต้นได้ประกาศขายบ้าน ในหมู่บ้านพราว วิลเลจ สงขลา ตนจึงได้ไปขอเช่าบ้านก่อน และจะทำเรื่องซื้อภายหลัง ตกลงกันที่เดือนละ 5,000 บาท ต่อมาตนเองเปิดบริษัทเดินสายอิเล็กทรอนิกส์ หรือ สายสื่อสารอินเทอร์เน็ต ที่บ้านหลังดังกล่าว

 

หลังผ่านไปเกือบ 3 ปี ช่วงเดือนพฤษภาคม 2565 ตนเองได้ประสบปัญหา เบิกค่าวัสดุสายสื่อสารต่าง ๆ และอุปกรณ์ติดตั้งงานไม่ได้ จึงทำให้ตนต้องหายืมเงินเป็นการชั่วคราว โดยการยืมเงินครูต้นมา 20,000 บาท และตนเองก็ชดใช้เงินพร้อมดอกเบี้ยให้จนครบ ครูต้นจึงได้เสนอเงินมาให้อีก 50,000 บาท เพื่อให้ตนนำเงินไปหมุนเป็นการชั่วคราวในช่วงที่ธุรกิจกำลังเติบโต ต่อมาช่วงเดือนสิงหาคม 2565 ตนก็ประสบปัญหาเรื่องเงินอีก เพราะเบิกค่าเรื่องไม่ได้ ตนจึงได้มีการพูดคุยกับครูต้น ขอผ่อนเงินขั้นต่ำเงินที่ยืมมาเดือนละ 2,000-3,000 บาท ชั่วคราวไปก่อน พร้อมกับเงินเช่าบ้านตามปกติเดือนละ 5,000 บาท จนยอดเงินที่ยืมมาเหลือ 35,000 บาท

 

จากนั้นเดือนตุลาคม 2565 ครูได้เดินทางมาที่บ้าน ได้ไล่ครอบครัวออกจากบ้าน และไม่ยินยอมให้ตนผ่อนชำระเงินที่ยืมมาเดือนละ 2,000 -3,000 บาท จะขอให้ตนผ่อนเดือนละ 10,000 บาท พร้อมกับค่าเช่าตามราคาเดิม ซึ่งเดือนละ 15,000 บาท

 

แต่ด้วยตนมีภาระค่าใช้จ่ายที่ต้องดูแล โดยเฉพาะลูกสาว 2 คน ต้องใช้เงินซึ่งกำลังอยู่ในช่วงระหว่างกำลังศึกษาเล่าเรียน จึงไม่สามารถทำตามที่ขอได้ จึงเริ่มมีปัญหาทะเลาะกับครูต้นตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

 

จนกระทั่งช่วงเดือนต้นเดือนธันวาคม 2565 ตนได้ขอค้างค่าเช่าบ้าน 1 เดือน ทำให้ครูต้นโมโห ทำให้ตนเกิดการทะเลาะมีปากกันถึงขั้นขึ้นโรงพัก ก่อนที่เจ้าหน้าที่ตำรวจได้ทำการไกล่เกลี่ยและตนมีการตกลงต่อหน้าเจ้าหน้าที่ตำรวจ จะหาเงินนำมาจ่ายในวันที่ 15 มกราคม 2566 ต่อมาวันที่ 4 มกราคม 2566 ปรากฏว่าครูต้นได้ไปแจ้งเจ้าหน้าที่การไฟฟ้าให้มาทำการตัดหม้อแปลงไฟฟ้า และเดินทางกลับจังหวัดนราธิวาส ตนจึงได้ติดต่อครูต้นเพื่อให้มาติดตั้งหม้อแปลง แต่ครูต้นได้บอกว่า ให้หาเงินก้อนมาคืนก่อน ถึงจะติดตั้งหม้อแปลงให้ และตั้งแต่นั้นมาทำให้ตนและครอบครัวต้องลำบากไม่มีไฟฟ้าใช้ จนกระทั่งครูต้นใช้ช่วงเวลาที่ไม่มีใครอยู่ที่บ้าน นำกุญแจมาล็อคประตูบ้าน ตนและครอบครัวจึงต้องมาอาศัยวัดเป็นที่หลับที่นอน

 

ล่าสุดนายจิรศักดิ์ วรกิจ กำนันตำบลพะวง และนายวัฒนา ถนอมศักดิ์ ผู้อำนวยการโรงเรียนมหาวชิราวุธจังหวัดสงขลา ได้เดินทางลงพื้นที่มายังวัดห้วยขัน เพื่อให้การช่วยเหลือเบื้องต้นต่อครอบครัวของนางกัญญาวีร์ จากนั้นนายจิรศักดิ์ วรกิจ กำนันตำบลพะวง ได้มีการโทรประสานไปที่ ครูต้น ซึ่งใช้เวลาพูดคุยประมาณ 20 นาที พร้อมกับมีการนัดวันเวลาให้ครูต้นเดินทางมาที่อำเภอหาดใหญ่ เพื่อพูดคุยไกล่เกลี่ยหาข้อยุติ หลังมีการพูดคุยแนะนำติดต่อครูต้นไป ซึ่งทางครูต้นจะเดินทางลงมา เพื่อเคลียร์ปัญหาเปิดบ้านให้ก่อน เพราะอุปกรณ์เครื่องมือที่ทำมาหากินทุกอย่างอยู่ภายในบ้าน

 

ต่อมาหลังนายวัฒนา ถนอมศักดิ์ ผู้อำนวยการโรงเรียนมหาวชิราวุธจังหวัดสงขลา เดินทางกลับและผู้สื่อข่าวกำลังจะสัมภาษณ์นางกัญญาวีร์ จู่ ๆ ผู้ใหญ่บ้าน ได้ด่าและแสดงอาการไม่พอใจต่อสองแม่ลูก เนื่องจากได้แอบมานอนภายในวัดทั้งครอบครัวและไม่ได้มีการบอกกล่าว ระหว่างนั้นผู้สื่อข่าวพยายามจอธิบายให้ผู้ใหญ่บ้านได้เข้าใจ สาเหตุทำไมที่ทางครอบครัวมาอาศัยอยู่ที่วัดแล้วไม่แจ้งให้ทราบ

 

จากนั้นปรากฏว่า ได้มีพระลูกวัดรูปหนึ่งเดินเข้ามาหานักข่าวและเกิดการโต้เถียงการขึ้นและเกือบจะวางมวยเนื่องจากไม่พอใจที่นำชื่อวัดไปลงข่าว ซึ่งจะเห็นได้ว่าในคลิปพฤติกรรมของพระลูกวัด ส่อไปในทางนักเลงมากกว่าที่จะเป็นพระ ต่อมากำนันและผู้ช่วยกำนันได้เข้ามาห้ามปราม และนำตัวพระลูกวัดไปสงบสติอารมณ์ที่กุฎิ จึงเกิดคำถามว่า วัดเป็นที่สาธารณะและชาวบ้านช่วยกันสร้างวัด แต่ทำไมชาวบ้านเดือดร้อนไปพึ่งวัดกลับกลายเป็นว่าไปทำให้วัดเสียเสื่อมเสียชื่อเสียง