ใต้รอยกรีด ! สาวใจสู้ แชร์ชีวิต คิดสั้นหลายครั้ง หวิดเป็นบ้า จากภาวะบุคลิกภาพผิดปกติ : ช็อตเด็ด ถกไม่เถียง

สินฝ้าย สาวใจสู้ เจ้าของหนังสือ "ใต้รอยกรีด" ที่เป็นภาวะบุคลิกภาพผิดปกติ  คิดสั้นฆ่าตัวตายมาแล้วหลายครั้ง เธอผ่านเรื่องราวเหล่านี้มาได้อย่างไร อุทาหรณ์เรื่องใกล้ตัวที่หลายคนควรรู้ !

 

 

              วันที่ 22 ธ.ค. 65 เมทินี ชัยสิทธิ์ (สินฝ้าย) ผู้เขียนหนังสือใต้รอยกรีด เล่าว่า ตนป่วยเป็น โรคบุคลิกภาพแปรปรวน ชนิดก้ำกึ่ง (borderline personality disorder หรือ BPD) ตรวจเจอตอนอายุ 25 แต่รู้ว่าตัวเองไม่ปกติ ตั้งแต่อายุ 14 โดยโรคนี้จะทำให้เราไม่สามารถควบคุมอารมณ์เหวี่ยงของตัวเองได้ อารมณ์เราจะเหวี่ยง ขึ้นลง ในช่วง 1 วินาที จะมีสมมติฐานไปในทางลบเสมอ ทำให้มองไม่เห็นความสุขที่แท้จริง เคยพยายามฆ่าตัวตาย 2-3 ครั้ง แต่ไม่สำเร็จ และพฤติกรรมที่ทำเรื่อย ๆ ตั้งแต่เด็กคือการ "กรีดตัวเอง" เพราะในช่วงเวลานั้น ตนรู้สึกเหมือนมันคือทางออกเดียว ทำแล้วมันรู้สึกดีขึ้น ปัจจุบันที่สักเยอะ ๆ เพราะมันมีรอยแผลเยอะ 

 

 

              มันเป็นผลมาจากที่ตนไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ด้วย เขาแยกทางกัน ทำให้ตนต้องไปอยู่กับน้า พอไปอยู่กับน้า ตนก็รู้สึกเหงา เลยเขียนจดหมายส่งหาที่บ้าน ว่าคิดถึง อยากกลับไปอยู่บ้าน แต่เขากลับไม่เชื่อ ถามตนกลับว่า "เล่นตลกใช่ไหม" จนตนรู้สึกไม่มีทางออก คุยกับน้า บอกเขาว่า ตนเหงา น้าก็ตอบกลับว่า "เหงาได้ยังไง มีหมาตั้ง4ตัว" ซึ่งตอนนั้นเราอายุ 14 เราไม่เข้าใจ จนตนคิดว่า อุตส่าห์หาความช่วยเหลือ แต่ไม่มีใครรับฟัง สุดท้ายก็เลยจบที่การกรีดตัวเอง ร่างกายมันก็เลยจำ ทั้งนี้ก็ได้เข้ารับการรักษาตอนอายุ 25 แต่ก็ไม่ได้เน้นการรักษาแบบจิตบำบัด ใช้การกินยาเอา ซึ่งมันก็เหมือนแค่การประคองอาการ

 

              ส่วนช่วงที่แย่ที่สุด คือ ช่วงหลังออกหนังสือ "ใต้รอยกรีด" ซึ่งตอนนั้นก็คิดว่าตัวเองจะก้าวผ่านโรคนี้ได้แล้ว แต่ว่าหลังจากนั้น ตนถูกเลือกให้ไปทำงานที่ตุรกี แต่พอตนไปถึง เขาเห็นตนมีรอยกรีด เขาก็ส่งตนกลับไทยทันที จากนั้นก็เริ่มดาวน์มากขึ้นเรื่อย ๆ จากนั้น 3 ปี ก็ไม่ทำอะไรเลย อยู่เฉย ๆ จนน้ำหนักขึ้นมา 80 กิโลกรัม กลับไปติดยาเสพติด ใส่ผ้าอ้อม เพราะไม่สามารถควบคุมการขับถ่ายได้แล้ว หนักเข้า จนพ่อแม่ขอให้ตนไปเป็นคนพิการ ไร้ความสามารถทางจิต จนได้พบคุณหมอ ปรากฎว่าคุณหมอไม่เซ็นให้เป็นคนพิการ เพราะเขาเชื่อว่าตนจะหาย ความเชื่อของคุณหมอจุดประกายตน และคุณหมอก็ช่วยรักษา จัดยาให้ทุกอย่าง จากนั้นก็เริ่มดีขึ้น ตนค่อย ๆ ปรับทีละนิด มีวินัย จนวันนี้(22 ธ.ค. 65) ครบ 1 ปี ที่ไม่ต้องรักษาด้วยยาแล้ว

              ด้าน พญ.วิมลรัตน์ วันเพ็ญ ผู้อำนวยการสถาบันสุขภาพจิตเด็กและวัยรุ่นราชนครินทร์ เล่าว่า โรคBPD เราอาจจะไม่ค่อยได้เจอบ่อย ซึ่งมันก็เกิดจากสารเคมีในสมองไม่สมดุล เลยทำให้เรามีความเชื่อ มีอารมณ์ หรือพฤติกรรม ที่ขึ้น ๆ ลง ๆ ส่วนการสังเกตุโรคนี้นั้น ตนแนะนำว่า ให้สังเกตุว่าอารมณ์ของเราในแต่ละวันมันเป็นอย่างไรน่าจะดีกว่า ซึ่งถ้าเกิดเราสังเกตุพบว่าทุกวันส่วนใหญ่เรามีความสุขดี ก็ไม่ต้องสนใจ แสดงว่าชีวิตวันนี้ยังโอเคดี แต่ถ้าเราดูแล้วเศร้า แย่ จนส่งผลกระทบต่อการใช้ชีวิตประจำวันของเราเป็นเวลานานเกินไป

 

              อย่างไรก็ตาม มันเป็นโรคของความเข้าใจสังคม  การเปลี่ยนแปลง บวกกับสารเคมีในสมองร่วมกัน เพราะฉะนั้นหลายอย่าง พออายุมากขึ้น มันจะดีขึ้น ทั้งนี้จะหายขาดหรือไม่ ขึ้นอยู่กับการปรับตัวได้ขนาดไหน ยามันอาจจะช่วยได้ 60-70% ที่เหลืออยู่ที่ตัวเรา ต้องฝึกควบคุมตัวเอง

 

 

              นอกจากนี้ ผลสำรวจวัยรุ่นไทยกว่า 2,000 คน 1 ใน 4 เคยคิดฆ่าตัวตาย ขณะที่ บางคนก็ไม่รู้ว่าป่วยเป็นโรคซึมเศร้า ทำให้ไม่ได้รับการรักษา จนนำไปสู่การทำร้ายตัวเอง และจบชีวิตตัวเอง เรายังมีเรื่องราวของน้องอีกคนหนึ่งที่กล้าหาญมาก ที่แต่งเพลง "Note To My Younger Self" หรือในชื่อไทย "ข้อความถึงตัวฉัน" แต่งโดย "เมลณี มาร์คาร์" ที่มาของเพลงนี้ มาจากการที่เธอถูกบูลลี่ จากเพื่อน ทำให้เกิดปมในใจ ทำร้ายตัวเอง และเป็นโรคซึมเศร้า แต่เธอกล้าที่จะก้าวออกมาเข้ารับการรักษา จนสุดท้ายเธออยากแบ่งปันเรื่องราวของเธอผ่านบทเพลงนี้ ซึ่งรายได้ทั้งหมดจากเพลงนี้ จะมอบให้กับ "สถาบันสุขภาพจิตเด็กและวัยรุ่นราชนครินทร์"